Deze vroeg romantische doek stamt uit circa 1830. Een krans van zeven roze rozen draagt de initialen van de borduurster: HB. Haar naam is niet bekend. Vermoedelijk is het meisje afkomstig uit Duitsland, uit de omgeving van Frankfurt.
Aan de bovenzijde van de doek, die 39,5 bij 27 cm meet, zijn alfabetten en cijferreeksen geborduurd. Daaronder is de doek gevuld met romantische motiefjes die tot de verbeelding spreken zoals manden en tuinvazen vol rozen, losse boeketjes, dromerige landschapjes, een tempel, een epitaaf en een landschap met prieeltje en witte duiven. Ze wekken een gevoel van nostalgisch verlangen op, naast onder andere de liefde voor de natuur, één van de belangrijkste kenmerken van de Romantiek. Dergelijke merklapmotieven met schaduw, dieptewerking en perspectief, komen in omstreeks 1825 in zwang.
De borduurster werkte met zijden garen op wollen mousseline. Omdat garens veelal met de hand geverfd werden en sommige pigmenten niet kleurvast waren, konden de donkere tinten gaan bloeden. Op deze doek zijn dat voornamelijk de groene garens, waar veel blauw in zit.

(Suzette van 't Hof)