opschrift midden tableau: HULDEBLIJK/ AANGEBODEN/ DOOR LEDEN/ TER-GELEGENHEID/ VAN-HET/ 50-JARIG BESTAAN/ DER/ VEREENIGING-/ BOUWMAATSCHAPPIJ/ TOT/ VERKRIJGING/ VAN/ EIGEN WONINGEN/ 2 NOV: 1868 1918: rechts en links twee jaartallen
signatuur r.o.: PB/ Delft/ HILVERSUM: tekst in driehoek (huis?)
bruikleen 1999-09-29
inv.nr. KB 2581 in depot
Tachtig geglazuurde tegels in eikenhouten lijst. Afbeeldingen van 14 huizenblokken in veertien verschillende straten in Amsterdam, gebouwd in de periode 1879 tot 1940
Een tegeltableau is een vlak, bestaande uit meerdere aardewerken tegels, die door een schildering één voorstelling vormen. Tegeltableaus werden vanaf de zeventiende eeuw populair, omdat ze zowel decoratief als functioneel waren. Ze boden uitkomst tegen vocht, waar huisjes langs grachten en kanalen nogal eens last van hadden, en waren gemakkelijk schoon te houden. Daarnaast zorgden de uit Italië afkomstige vormen, kleuren en motieven voor een vrolijke aanblik rond de haard of in de gang. In de periode van de Jugendstil (ca. 1900) leefde de aandacht voor tegeltableaus opnieuw op. Families en bedrijven die het zich konden veroorloven, lieten wanden, gevels en portieken versieren met tegeltableaus in Art Nouveau stijl. Ook voor jubilea en andere feestelijke gelegenheden werden soms tegeltableaus vervaardigd. Dit tegeltableau is door Plateelbakkerij Delft N.V. vervaardigd ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van Vereeniging Bouwmaatschappij tot Verkrijging van Eigen Woningen in 1918. ( Sarah Remmerts de Vries)
Tentoonstellingstekst
De Bouwmaatschappij tot verkrijging van Eigen Woningen dateert uit 1868. Het was de meest productieve vereniging voor verbetering van de volkshuisvesting uit de tweede helft van de 19de eeuw. Tot 1903 realiseerde de Bouwmaatschappij 780 woningen. De Bouwmaatschappij ging in 1983 op in Woningbouwvereniging Onze Woning, die in 1997 opging in Woonstichting De Key.
De Bouwmaatschappij tot Verkrijging van Eigen Woningen dateert uit 1868. Het was de meest productieve vereniging voor verbetering van de volkshuisvesting uit de tweede helft van de 19de eeuw.
Maar je kunt je afvragen wat er gebeurde wanneer in de 19de begin 20ste eeuw, twee vrouwen of twee mannen samen een woning wilden betrekken? Wellicht werd het samenwonen van paren van het gelijke geslacht in de negentiende eeuw gedoogd. Aan het begin van de 19de eeuw was homoseksuele omgang in privésfeer immers niet meer crimineel.
Maar hoe is het tegenwoordig in de stad? Kun je overal gemakkelijk wonen als paren van hetzelfde geslacht? De ervaring leert dat helaas nog genoeg LHBT-mensen te maken krijgen met pesterijen in hun woonbuurt, wat voor sommigen het leven soms zeer onaangenaam maakt. ( Ellie Lust)
Amsterdam Museum, bruikleen Woonstichting de Key, Amsterdam