De Watergeuzen maakten het de Spanjaarden op zee moeilijk. Het oppergezag over hun vloot was in handen van Willem van Lumey, graaf van der Marck, en Willem Bloys van Treslong. Treslong was in de winter van 1572 door Bossu[, de door de Spanjaarden aangestelde stadhouder,] op de Zuiderzee aangevallen. Treslong sloeg hem af, maar achtte het niet geraden om een tweede aanval af te wachten. Hij wist door het ijs in de Noordzee naar Engeland te ontkomen. Vandaar stevende Treslong met Lumey naar Texel om admiraal Boshuizen aan te vallen. Maar toen zij door tegenwind tot voor de monden der Maas teruggedreven werden, beraamden zij een aanslag op Brielle dat op dat moment geen bezetting had. De ingezetenen dachten een koopvaardijvloot te zien. Slechts één man, de voerman Koppestock vermoedde de waarheid. Hij roeit naar de vloot en keert terug met de opdracht dat de stad zich over moet geven. Als bewijs van de echtheid van zijn boodschap was hem Treslongs zegelring meegegeven. Koppestock kwijt zich van zijn last, terwijl hij onbewust of met opzet de macht der Geuzen overdrijft. Zonder een antwoord af te wachten was Lumey inmiddels geland. Nadat hij de noord- en zuidpoort tegelijk bestormd had, overmeesterde hij de stad. Na de kerken en kloosters geplunderd te hebben wilde Lumey weer terug. Treslong, Entens en anderen overreedden hem om het oordeel van de prins af te wachten. Treslong versterkte de stad en verijdelde niet alleen een poging van Bossu om deze weer in te nemen, maar dwong Bossu ook tot de terugtocht door het openhakken van de sluis van Nieuwland. Treslong was nu meester van het hele land van Voorne en hij liet het volk de eed aan de prins van Oranje hernieuwen. Den Briel was het eerste vaste punt dat de Staatsen bemachtigden.