Brieflezende vrouw. Een jonge vrouw, staande bij een tafel met stoelen, leest een brief. Achter haar hangt aan de muur een landkaart op rollen
Herkomst
? Veiling Pieter van der Lip, Amsterdam, 14 juni 1712, nr. 22; verzameling Mozes de Chaves, 1759; veiling, Amsterdam, 30 november 1772, nr. 23; veiling Pierre Lyonet (1707-1789), Amsterdam (P. Bucherius Bunel e.a.), 11 april 1791, nr. 181, aan kunsthandelaar Pierre Fouquet jr.; veiling, Amsterdam (Ph. van der Schley e.a.), 14 augustus 1793, nr. 73; veiling Herman ten Kate, Amsterdam (Ph. van Schley e.a.), 10 juni 1801, nr. 118, aan Pieter Joseph Thijs; veiling, Parijs (Paillet), 16 januari 1809, nr. 85, aan Sigismund Ehrenreich Graf von Redern;veiling, L[apeyriere], Parijs (Henry), 19 april 1825 e.v. (21), nr. 127; ? veiling, Parijs, 18 februari 1839; van kunsthandelaar John Smith, Londen, gekocht door Adriaan van der Hoop, 1839; legaat aan de Stad Amsterdam, 1854; Museum Van der Hoop, 1854-1885; bruikleen aan Rijksmuseum, 1885
Dit schilderij van Johannes Vermeer behoort tot het verfijnde werk uit de middenperiode van de Delfse schilder. De enorme populariteit van Vermeer is ondermeer gebaseerd op de rust en tijdloosheid die zijn werk uitstraalt. Bij deze brieflezende vrouw vallen in het bijzonder het heldere licht en de blauwe tonaliteit op.
Adriaan van der Hoop verwierf het – ‘een goed schildery van den Delfschen Van der Meer’- in 1839 van de Londense handelaar John Smith voor het bescheiden bedrag van ruim 800 gulden. Bij de taxatie van de verzameling na zijn overlijden werd de waarde geschat op nog slechts 100 gulden. In 1860 wijdde Théophile Thoré in zijn verhandeling over het Museum van der Hoop echter meer dan twintig lovende pagina’s aan de weinig bekende schilder Vermeer (‘le sphinx’). Het enthousiasme van Thoré werd overgenomen door de Berlijnse museumdirecteur Gustav Waagen: ‘Das Mädchen blass und in Blau gekleidet, ist ein Wunder von Feinheit in Durchführung der kühlen Harmonie’. ( Norbert Middelkoop)
