Foto's uit de 19de eeuw worden gekenmerkt door hun grote scherpte en detaillering. Vergroten was er nog niet bij: het negatief werd op het afdrukpapier gelegd en net zo lang belicht totdat het beeld 'overgedragen' was. De afdruk was altijd even groot als het negatief. Er ging geen scherpte verloren. Wat zich verder weg van de camera bevond, kon echter langzaam in een atmosferische 'mist' verdwijnen. Pozzi's opname van het Palazzo Litta is daarvan een voorbeeld.