Erna Catharina Blankenburg, wordt op 16 mei 1882 in het Duitse Detmold geboren. Ze is de dochter van de uit Duschhof (D) afkomstige Carl Albert Augustus Blankenburg (1842-ná 1935) en de Berlijnse Auguste Hermine Mathilde Stempel (1848-1935). Erna heeft ten minste twee zussen en een broer. Het exacte aantal kinderen is niet bekend. Na verloop van tijd verhuist het gezin naar Nederland. Erna is dan hoogstwaarschijnlijk nog jong. Ze gaat naar de Industrieschool voor vrouwelijke jeugd in Amsterdam, waar ze leert handwerken. Daarna gaat ze zelf het onderwijs in. Eerst als onderwijzeres, waarna ze op 1 januari 1915 hoofd van een voorbereidende school wordt. Ze verliest haar hart aan Joseph Michaël Antonius Leliveld, een handelsagent uit het Brabantse Zundert (1873-ná 1928). Op 17 juli 1928 trouwen ze in Amsterdam. Voor Joseph is het zijn tweede huwelijk. Op 16 juni 1928 scheidt hij van Josephina Maria van der Ploeg, met wie hij één, in 1900 geboren, zoon heeft. Het bruidspaar is van middelbare leeftijd, het huwelijk van Erna en Joseph blijft kinderloos. Op 26 januari 1972 overlijdt Erna in Blaricum. Ze wordt begraven op De Nieuwe Ooster in Amsterdam. Erna’s vijf proeven van handvaardigheid, heeft het museum eerder al uit handen van Erna zelf ontvangen.

Zoals vele jonge meisjes met haar, heeft Erna zich, vol ijver, de Holbeinsteek eigen gemaakt, met dit resultaat tot gevolg. Deze steek valt onder de versierende borduurtechnieken. Fraaie handwerken kwamen pas aan bod als al de meisjes voldoende vertrouwd waren met de nuttige handwerken. De Holbeinsteek is al gevonden op Egyptisch graflinnen uit de elfde eeuw. De steek beleefde in de aanvang van de zestiende eeuw een herleving, toen er opvallende kragen en manchetten geborduurd werden. Omdat aan- en afhechtingen niet mochten worden gezien en omdat het handwerk aan twee kanten identiek moest zijn leende zich deze steek daar uitstekend voor. De herleving duurde tot in de veertiger jaren van de zestiende eeuw, althans voor de Nederlanden. Daarna komt er een herinteresse in de negentiende eeuw na 1860-1870 ongeveer, die duurde tot de Tweede Wereldoorlog. Deze Holbeinsteek heeft zijn naam te danken aan de nauwkeurige weergave van patronen op kleding op de schilderijen van vader en zoon Holbein.
Erna heeft zich keurig aan het voorgeschreven kleurgebruik gehouden, lichtblauw en donkerrood. Ze laat met dit doekje zien dat ze heel wat in haar mars heeft.
(Suzette van 't Hof)