Zilveren tafelstuk met gewelfde voet op drie poten met deels geponste C-voluten en schuimmotieven, de bovenzijde ingesnoerd en uitlopend in een afgeplatte nodus met rocaillemotieven. Op welving voet zijn drie opschriften gegraveerd: Offert/ à nos bien-aimés Père et Mère/ le 50e anniversaire de leur Mariage/; 29 Juin 1858/ Jour de joie et de bonheur/ pour toute la Famille/ en: Témoignage de vive tendresse et d'harmonie/ entre tous les Enfants/.
Op nodus twee om elkaar gedraaide boomstammen, verdeeld in drie segmenten. Op samenvoeging delen twee gelobde schalen van verschillende grootte met vergulde bovenzijden. Tussen nodus en onderste schaal rozentakken, tussen onderste en bovenste schaal takken met fuchsia's en het deel boven de bovenste schaal met aronskelken en aronskelkblad. Alle bloemen zijn genummerd met Arabische cijfers met corresponderende Romeinse cijfers op takken ter indicatie van de plaats. De rozen en fuchsia's zijn afschroefbaar. Bovendeel beide stammen vergroeid tot één enkele tak, eindigend in een grote aronskelk.
Op kelk een nest met een pelikaan, zich in de borst pikkend en met zijn bloed drie jongen voedend, het embleem van de Portugees-Israëlitische Gemeente. Op nodus twee geknielde gevleugelde kinderfiguren, ieder met een vergulde stift een opschrift in een boomstam griffend: IAM/ RCdS/ en: 29 Juin/ 1808-1858/. Naast beide figuren een zandloper en een deels opgerold document.
Trefwoorden
, , , ,
21171
Het tafelstuk is een geschenk aan het bruidspaar Mendes-da Silva ter gelegenheid van hun 50-jarig huwelijksfeest op 29 juni 1858. De gulle gevers waren de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van de jubilarissen. Het sierobject zal tot de meest ambitieuze opdrachten hebben behoord die Johann Meijer in zijn carrière heeft uitgevoerd. De in het tafelstuk verwerkte rozen verwijzen naar de kinderen van het bruidspaar, de fuchsia´s naar de kleinkinderen en de aronskelken naar de achterkleinkinderen. De bloemen met een geknakte steel duiden familieleden aan die in 1858 reeds gestorven waren.
De bij het stuk horende tafel heeft een draaibaar blad. De nummers op de bloemen corresponderen met de namen op de getekende stamboom van de familie uit 1868.
Catalogus zilver AHM 2003
De initialen behoren toe aan Isaac Abraham Mendes (1788-1869) en Rachel Cohen da Silva (1788-1868). Zij kregen het tafelstuk ten geschenke van hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen ter gelegenheid van hun 50-jarig huwelijksfeest op 29 juni 1858. Het kapitale sierobject zal tot de meest ambitieuze opdrachten hebben behoord die Johann Georg Christopher Meijer heeft uitgevoerd. Opmerkelijk zijn de vele onderdelen - waaronder de losse bloemkelken - waaruit het voorwerp is samengesteld. Bij het tafelstuk behoren een glazen stolp en een ronde mahoniehouten tafel met een draaibaar blad. Zie: Inleiding Vreeken, p. X afb. X. Het ensemble is geborgen in een mahoniehouten kast waarvan het interieur met groen laken is bekleed.
Tot de schenking behoort tevens een aquarel met de stamboom van het nakomelingschap van het echtpaar Mendes-Cohen da Silva, in 1868 vervaardigd door Joh. H (afb. Xa). De in het tafelstuk verwerkte rozen verwijzen naar de kinderen van het bruidspaar, de fuchsia's naar de kleinkinderen en de aronskelken naar de achterkleinkinderen. De nummers op de bloemen corresponderen met de namen op de stamboom. De bloemen met een geknakte steel verwijzen naar de familieleden die in 1858 reeds gestorven waren. In 1937 voegde de familie een oorkonde ter gelegenheid van het ten geschenke aanbieden van het tafelstuk vijf jaar eerder, van de hand van Felix Hess (1878-1943), aan de schenking toe.
Tentoonstellingstekst
Zilveren geschenk voor Isaac Abraham Mendes (1788-1869) en Rachel Cohen da Silva (1788-1868) van hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen ter gelegenheid van hun 50-jarig huwelijksfeest op 29 juni 1858. Dit blijkt ook uit een van de inscripties:
“Geschenk
Aan onze zeer geliefde Vader en Moeder
Voor hun 50 jarige huwelijksfeest
29 juni 1858
Dag van blijdschap en voorspoed
Voor de hele familie
Ten teken van liefde en genegenheid en van harmonie
tussen alle kinderen“
De pelikaan die zich in de borst pikkend met bloed drie kinderen voedt is het teken van de liefde voor elkaar (Caritas). De rozen verwijzen naar de kinderen van het bruidspaar, de fuchsia’s naar de kleinkinderen en de aronskelken naar de achterkleinkinderen. De bloemen met geknakte steel staan voor familieleden die in 1858 al gestorven waren.
