In de negentiende eeuw was het levensecht portretteren van dieren uitgegroeid tot een gerespecteerd genre in de schilderkunst. Een voorbeeld hiervan is het schilderij van Figaro, de sint-bernardshond van Abraham Willet. Vermoedelijk woonde deze lobbes niet in het woonhuis op de Herengracht, maar op het terrein van het buitenhuis van het echtpaar Willet in Frankrijk. Hier was meer ruimte voor het grote dier. Op het schilderij ligt de hond in zijn kennel op een verfrommeld exemplaar van de Franse krant Le Figaro. Het schilderij is vervaardigd door de vooraanstaande dierenschilder Wouter Verschuur II, die bevriend was met Willet. In 1878 werd het doek op de Wereldtentoonstelling in Parijs getoond, nadat het eerder in de Amsterdamse kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae te zien was geweest.

Het echtpaar Willet-Holthuysen liet van hun favoriete gezelschapsdieren geschilderde portretten maken. Een spectaculair voorbeeld is het door de bekende dierenschilder Wouter Verschuur vervaardigde portret van Figaro, de Pyrenese berghond van Abraham Willet. (afb. [inv.nr SA 1065]) Het grote dier verbleef vermoedelijk permanent op het terrein van de villa van de Willets in Le Vésinet, een chique voorstad van Parijs. Het buitenverblijf was gelegen in een parkachtige tuin, een geschiktere omgeving voor Figaro dan de benepen stadstuin aan de Herengracht. Het is niet bekend of Verschuur naar Frankrijk is getogen om de lobbes te portretteren of dat hij een foto als voorbeeld heeft gehad. Wel heeft hij het dier in een Franse ambiance afgebeeld, liggend in een kennel op een bed van stro en een verkreukeld exemplaar van Le Figaro. Tot voor kort was de naam van de hond niet bekend, maar bij een recente schoonmaakbeurt van het schilderij kwam rechtsboven de naam Figaro tevoorschijn. Nu is ook duidelijk dat het ras een Pyrenese berghond is en geen Sint Bernardhond, zoals jarenlang abusievelijk in de museuminventaris stond vermeld. Verschuurs schilderij toont een kolossale hond met een ogenschijnlijk goedaardig karakter. Maar dat ze ook vals konden zijn ervoer koningin Victoria, een fervent hondenliefhebster, die ook een zo’n berghond bezat. Het beest, Gabbas genaamd, beet haar lelijk in de arm, waarna ze het boos naar de Zoological Garden verbande. Hoe het met Figaro is afgelopen is niet bekend, maar voor het eerst sinds mensenheugenis is zijn portret weer in Museum Willet-Holthuysen te zien. Daar is in de voorzaal naar aanleiding van tentoonstelling ‘Stadse beesten’ in het AHM een bescheiden presentatie ingericht over de honden en katten van de Willets.