Aan het einde van de negentiende eeuw bloeide de economie op. Meer mensen en meer verkeer waren het gevolg. Het centrum van Amsterdam werd praktisch onbereikbaar, omdat er geen doorgaande verbinding was met het Damrak en het Rokin. De demping van de Rozengracht en de Warmoesgracht en de sloop van huizen tussen de Keizersgracht en Singel boden hiervoor een oplossing. Na tien jaar slopen en bouwen werd de Raadhuisstraat in 1896 in gebruik genomen.
De weergave van de bouwactiviteiten door Breitner markeert een omslag in de kijk op de stad. De bouwput, de amper herkenbare omgeving en de mensen zijn door hem samengebracht in impressionistische toetsen en lichtval. Breitner heeft de doorbraak bij de Raadhuisstraat verschillende malen weergegeven. Daarbij werkte hij naar door hemzelf gemaakte foto’s. ( Jacqueline Grandjean)

In de laatste decennia van de 19de eeuw wordt het steeds drukker in Amsterdam. De historische 'waterstad' is niet berekend op het nieuwe 'landverkeer'. Nieuwe doorgangswegen met de allure van boulevards worden noodzakelijk geacht. 'Dempen' is synoniem met 'modern'. Door het dempen van grachten en het slopen van panden wordt ruimte gemaakt voor de Raadhuisstraat: dwars door de grachtengordel van het Paleis naar de westelijke kant van Amsterdam. Het kost tien jaar om de brede straat te voltooien. Bouwwerkzaamheden zoals deze zijn geliefde thema’s in Breitners werk. ( Sarah Remmerts de Vries)