Op allerlei manieren tooien Ajacieden zich met de Davidster op hun kleding, in tatoeages, in kettingen en door het zwaaien met Israëlische vlaggen. Het symbool, (Mageen David, Hebreeuws voor schild van David) kwam bij veel volkeren voor, maar werd vanaf de 15de eeuw een speciaal joods
teken. Sommige joden ergeren zich aan het overnemen van hun teken door de nietjoodse Ajacieden, anderen beschouwen het als een teken van de sterke verbondenheid van Amsterdam en het jodendom. ( Annemarie de Wildt)

De relatie tussen de voetbalclub Ajax en het jodendom is een ingewikkelde en problematische. Pas in de jaren zeventig werd, eerst door rivaliserende fans, de nadruk gelegd op het vermeende Joodse karakter van de club. De harde kern van Ajax-supporters, in die tijd de F-Side, nam deze identiteit over als een "geuzennaam". Vanaf dat moment verschijnen Israelische vlaggen op de tribune en onstaan liederen als "Wie niet springt die is geen Jood". Tegenstanders refereren soms zelfs openlijk aan de holocaust.
Deze muts toont de identificatie van Ajax-supporters (in dit geval de F-side) met het jodendom onmiddellijk door de wit-blauwekleur en de Davidsster. Het is direct herkenbaar als fanattribuut. De muts laat een belangrijk en omstreden onderdeel van de Ajax-supporterscultuur zien, diep geworteld in de Amsterdamse geschiedenis en in de oorspronkelijke locatie van Ajax, in Amsterdam-Oost, een van de Joodse buurten van de stad. Ook mogen we niet uitsluiten dat dergelijke symboliek (ook) een uiting is van (typisch Amsterdamse?) supportersbranie, provoceren is dan een groter doel dan welke verbinding met een daadwerkelijke Joodse identiteit dan ook. ( Tom van der Molen)