De eerste twee avonden van het joodse Pasen (Pesach) worden in huiselijke kring gevierd met een maaltijd. Het verhaal van de uittocht uit Egypte wordt tijdens deze Sederavonden voorgelezen uit de haggada. De vertelling wordt gecombineerd met het eten van gerechten die symbolisch zijn voor gebeurtenissen tijdens de uittocht: matzes, mierikswortel, een lamsbotje en een zoet mengsel van appel en vijgen.
De mensen aan tafel hebben hun haggada geopend. Het hoofd van de familie breekt de matze om deze te verdelen over alle aanwezigen. De symbolische gerechten liggen in het midden op tafel; onder de prent die naar de tekening is gemaakt worden de gerechten benoemd (afb. a).
In een biografie van Picart tekende zijn weduwe op, dat de kunstenaar vier jaar lang vergeefs probeerde de huiselijke viering van een Sederavond mee te maken. Het was Alvaro Nunes da Costa (1666-1736) die Picart ten slotte vroeg de viering in zijn huis aan de Nieuwe Herengracht 49 te Amsterdam bij te wonen. De personen rond de tafel kunnen mogelijk als volgt worden ge‹dentificeerd. Rechts zit Alvaro Nunes da Costa. De man, die de matze breekt zou zijn schoonzoon Emanuel Jacob Curiel (1688-1754) kunnen zijn. De jongeman zonder hoed is vermoedelijk zijn zoon Nathan (1711-1757) - en niet Picart zelf. Zijn dochter Violante Curiel (1714-?) zit in het midden. De oudere vrouw, naast Alvaro zou diens schoonzuster Violante Abbas (1658-1727) kunnen zijn, met naast haar haar dochter Abigael (1686-1739). De identiteit van de vrouw, die het stukje matze aanpakt, is niet bekend. De moorse knecht op de voorgrond eet gewoon mee. Hij zorgt voor de wijn die ter koeling in een teiltje water staat. ( Ingrid Oud)