In de textielcollectie van het museum tekenen een moeder en haar twee dochters samen voor negen doeken. De schenking bevat eveneens een aantal foto’s van de meisjes Kolder in weeshuiskostuum.

Moeder Adriana Lissina Samshuijsen wordt op 24 april 1871 in Amsterdam geboren. Ze is de dochter van Hendrik Samshuijsen (1840) en Wilhelmina Florentina Strunk (1844). Het paar krijgt drie kinderen. Adriana is de jongste van het stel. Ze heeft een tien jaar oudere broer Hendrik (juni 1860) en een twee jaar oudere zus Wilhelmina (februari 1869). Deze familienamen worden traditiegetrouw doorgegeven aan de volgende generatie. Op 7 maart 1895, trouwt Adriana met Barend Hendrik Kolder (1870-1905), een diamantslijper uit Amsterdam. Ook zij krijgen drie kinderen. In 1895 komt Adriana Lissina ter wereld, in 1897 volgt Wilhelmina Florentina. De rij wordt in 1901 gesloten door broertje Barend Hendrik. Cornelis Roelof Kolder, de oudere broer van Barend Hendrik krijgt, om het verwarrender te maken, twee dochters, die eveneens de namen Adriana Lissina en Wilhelmina Kolder dragen. De meisjes worden een jaar na elkaar op dezelfde dag geboren (25 juli 1890 en 25 juli 1891). Adriana’s dochter Wilhelmina wordt een enkele jaren later op 23 juli geboren.
Adriana overlijdt op 25 februari 1902 aan “de tering” (tuberculose). Twee jaar later op 15 februari 1905 treft vader Barend hetzelfde lot. De dochters worden op 30 maart 1905, samen met de kleine Barend opgenomen in het Weeshuis van de Nederduitsch Hervormde Diaconie.

Adriana Samshuysen laat één onvoltooid handwerkje na; een doek van 20,5 x 16 cm. Over vier regels verdeeld, werkt ze twee alfabetten, twee cijferreeksen en een derde alfabetreeks uit. Daaronder volgt een klein motiefje in vierkant en een nog leeg vakje van gelijke grootte. Vervolgens vangt ze aan met de vermelding van haar naam. Ze blijft steken bij “A L Sa”. Dan blijft het stil. De merk- of stoplap in wording blijft verder leeg. Verrassend is de tweede cijferreeks op de derde regel. Deze reeks is in Romeinse cijfers weergegeven. Alfabetten en cijferreeksen worden aanvankelijk geoefend om linnengoed dat naar de blekerij gaat, te merken met de initialen van de eigenares en de aantallen van eenzelfde stuk linnengoed om het zo te onderscheiden van al het andere linnengoed op het bleekveld. Het is niet aannemelijk dat daarvoor Romeinse cijfers gebruikt worden.
Adriana voltooit haar doek rond 1880.
(Suzette van 't Hof)