signatuur rechts onderaan: B : Picart: gesigneerd (?)
opschrift in het medaillon: Ovidius Nason: in Griekse hoofdletters
merk verso, links onderaan: twee stempels van Museum Fodor
: Lugt 1036
nummer verso, rechts onderaan: 126
watermerk: contramerk IV
Onder artistieke leiding van Bernard Picart ontstonden de 130 illustraties voor een nieuwe uitgave van de Metamorfosen van de Romeinse dichter Ovidius (43 v.Chr.-17 n.Chr.), waarin Griekse en Romeinse mythen in versvorm zijn beschreven. De titelprent was een van de weinige illustraties die Picart zelf ontwierp (afb. a). Het AHM bezit zowel een schetsmatige studie als het definitieve ontwerp (cat. nr. 139) voor de titelprent.
Picarts titelblad toont een bloemlezing uit de Metamorfosen. Een aantal mythen heeft hij in ‚‚n afbeelding verweven: de triomf van Venus, de val van Icarus, Perseus bevrijdt Andromeda, de roof van Proserpina, koning Midas met ezelsoren, Pan en Syrinx, Apollo en Daphne die in een laurierboom verandert, de zeegod Glaucus verliefd op Scylla, Venus en Adonis, Vertumnus en Pomona, Leda en de zwaan, Narcissus verliefd op zijn spiegelbeeld, de nimf Salmacis en Hermaphroditus. Het mansportret in het medaillon bovenaan moet Ovidius voorstellen. In het medaillon is de naam van de dichter toegevoegd in Griekse hoofdletters en niet in Latijnse, wat toepasselijker zou zijn geweest bij deze Romeinse dichter.
Picart maakte ter voorbereiding van zijn definitieve ontwerp eerst de schetsmatige studie. De lijnen van de schets griffelde hij door op een nieuw stuk papier, om te dienen als uitgangspunt voor zijn definitieve ontwerp. Voordat hij zijn ontwerp met behulp van de overgebrachte lijnen afmaakte, bestudeerde hij in ieder geval ‚‚n detail nader door het maken van een afzonderlijke schets. De handen van de zeegod Glaucus en Scylla komen voor op een tekening met studies van handen, mogelijk afkomstig uit Picarts ateliernalatenschap (afb. b).
Tussen studie en ontwerp bestaan kleine verschillen in de houdingen van enkele figuren, zoals de stand van Leda's hoofd. Ook verving Picart de leeuw links bovenaan op de studie door twee putti.
Het ontwerp is vervolgens ook doorgegriffeld, ditmaal om de voorstelling over te brengen op de graveerplaat. De spiegelbeeldige prent, die Picart zelf vervaardigde, is identiek aan het definitieve ontwerp. Het enige verschil is een korte Latijnse tekst bovenaan de prent, die in het ontwerp ontbreekt. Hoewel het ontwerp, blijkens de datering, al in 1727 is getekend, voltooide Picart de prent pas in 1731, vlak voor het verschijnen van de heruitgave van de Metamorfosen in 1732. ( Ingrid Oud)