Hoewel kaarsen duurder waren dan lampolie, hadden zelfs arme huishoudens vaak wel een paar eenvoudige kandelaars. Deze waren vervaardigd van aardewerk, tin, koper of brons. In de achttiende eeuw bezaten welgestelde families kandelaars van zilver, meestal in paren of een veelvoud ervan voor gebruik op tafel, buffet of schoorsteenmantel. De vormgeving volgde de opeenvolgende modestijlen van die tijd op de voet. Deze miniatuurkandelaars vertonen de strakke, neoclassicistische stijlkenmerken die omstreeks 1780 geliefd waren.