Een tegeltableau is een vlak, bestaande uit meerdere aardewerken tegels, die door een schildering één voorstelling vormen. Tegeltableaus werden vanaf de zeventiende eeuw populair, omdat ze zowel decoratief als functioneel waren. Ze boden uitkomst tegen vocht, waar huisjes langs grachten en kanalen nogal eens last van hadden, en waren gemakkelijk schoon te houden. Daarnaast zorgden de uit Italië afkomstige vormen, kleuren en motieven voor een vrolijke aanblik rond de haard of in de gang. In de periode van de Jugendstil (ca. 1900) leefde de aandacht voor tegeltableaus opnieuw op. Families en bedrijven die het zich konden veroorloven, lieten wanden, gevels en portieken versieren met tegeltableaus in Art Nouveau stijl. Ook voor jubilea en andere feestelijke gelegenheden werden soms tegeltableaus vervaardigd. Dit tegeltableau is door plateelbakker Heystee's Tegelhandel N.V. vervaardigd ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Funke's Roggebroodfabriek in 1934. ( Sarah Remmerts de Vries)

De Stoom Roggebrood-, Beschuit- en Koekfabriek van H.C. Funke en Zoon (later de Gebroeders Funke) werd op 7 mei 1834 opgericht, de trouwdag van Georg Ludwig Funke en Maria Catrina Smagge. De roggebroodbakkerij begon in de Dirk van Hasseltsteeg 18 te Amsterdam, maar verplaatste wegens ruimtegebrek al snel naar de St. Annenstraat. Brood werd aanvankelijk bezorgd per handkar, later werd overgestapt op de bokkenwagen, ezelswagen en paardenwagen. In 1919 verhuisde de fabriek naar een groter pand aan de Bloemgracht 170-178 en Lijnbaansgracht 96-97 in de Amsterdamse Jordaan. Dit gebied was destijds een bolwerk van industriële fabrieken, want het lag aan de rand van de stad en was op loopafstand van de arbeiderswoningen waar de werknemers van de fabrieken vertoefden. Groei van het bedrijf maakte bezorging door autotractie mogelijk. Het beroemde 'Amsterdamsch Zwart-Wit Roggebrood' was echter niet alleen in Nederland geliefd, maar werd ook geëxporteerd naar de koloniën in Oost- en West-Indië (het huidige Indonesië en de Caribische eilanden). ( Sarah Remmerts de Vries)