Vanuit de lucht kijken we neer op Amsterdam, omstreeks 1540. De kleine, ommuurde stad ligt midden in het polderland. De rivier de Amstel stroomt door de stad en mondt uit in het IJ, de haven. Midden in beeld ligt de Dam met het oude Stadhuis en rechts de Nieuwe Kerk. Aan deze vogelvlucht voegde de schilder het spectaculaire effect van overdrijvende wolken toe. ( Laura van Hasselt)

Wij bevinden ons honderden meters boven Amsterdam. Micker koos een wel zeer ongewoon standpunt voor zijn gezicht op Amsterdam. Bovendien zag Amsterdam er niet zo uit in de zeventiende eeuw. het hier voorgestelde stadsbeeld laat Amsterdam zien zoals het er rond 1540 uitzag. Micker heeft zich gebaseerd op het zestiende-eeuwse schilderij en de aan de hand daarvan vervaardigde prent van Cornelis Anthonisz.
Mogelijk restaureerde Micker het paneel van Anthonisz, toen het bij de brand van het oude stadhuis beschadigd raakte. Overschilderingen van de zeventiende-eeuwse restauratie kwamen overeen met het door Micker geschilderde doek. Micker schilderde Amsterdam onder een halfbewolkte hemel, waardoor de stad deels in de schaduw en in de zon ligt. Vol in de zon en centraal op het schilderij ligt de Dam, met het Oude Stadhuis en de Nieuwe Kerk. Aan de overkant van het Damrak, dat vol ligt met boten, en verder naar beneden ligt de Oude Kerk half in de schaduw. Linksonder is de Schreierstoren te zien, die toen nog deel uitmaakte van de stadsommuring. Daar weer links van bevindt zich de Lastage waar op de scheepswerf halfafgebouwde schepen zijn afgebeeld. ( Tom van der Molen)

Dit schilderij is een vrije kopie naar het schilderij van Cornelis Anthonisz. uit ca. 1538 of naar diens houtsnede uit 1544.

Midden boven het stadswapen met kroon en twee leeuwen. Rechts onderaan op uitgerold papier legenda 1 t/m 55 in 3 kolommen. Deze verwijzen naar de kloosters, kerken, torens en andere gebouwen die op de kaart zichtbaar zijn.
Is een vrije kopie naar ons cat.nr. 8 en/of naar dat stuk vervaardigde houtsnede. Een originele toevoeging van Micker lijkt zijn idee om op een schilderij in vogelvluchtperspectief sommige delen door de zon belicht en andere in de schaduw van wolken weer te geven. Wellicht was dit idee geïnspireerd op Jacob van Ruisdael, die in zijn gezichten op blekerijen bij Haarlem hetzelfde deed.
In de tentoonstellingscatalogus van 1876 dateerde men het stuk ca. 1630. In Thieme-Becker wordt vermeld dat het uit 1684 zou stammen, d.w.z. na Mickers dood (een drukfout ?).
Er is van Mickers hand nog een ander schilderij met een topografisch onderwerp in vogelvluchtperspectief bekend, namelijk een gezicht op 'Het beleg van Den Bosch in 1629' (ksth. R. Finck, Brussel 1955-1958; L. Pirenne, in: Brabantia VII, nr. 5, mei 1958, blz. 152 e.v., met afb.). ( Albert Blankert)

Amsterdam, vóór de stadsuitbreiding van 1580. Vrije kopie naar het schilderij van Cornelis Anthonisz uit 153(8?) of naar diens houtsnede uit 1544. De stad is in zonlicht afgebeeld, terwijl enkele wolken schaduwen op het tafereel werpen.