Jacob van Ruisdaels monumentale landschappen konden in de 19de eeuw rekenen op een enorme waardering. Het evocatieve/overweldigende karakter van zijn composities – woeste natuur, grillige riviertjes, eenzame bomen en huizen – sloot naadloos aan bij de smaak van de romantiek. Om dit rotsachtige landschap van Ruisdael te bemachtigen, ruilde Adriaan van der Hoop in 1841 een kleiner werk van de meester in. De 3000 gulden die hij erop moest toeleggen, had hij er graag voor over. Aldus beschikte hij over vier in onderwerp zeer verschillende werken van de meester: een watermolen, een windmolen, een waterval en een rotsachtig landschap.
De Zwitserse landschapschilder Alexandre Calame (1810-1864) bezocht ‘Mr. Van Hope’ in 1838. In zijn reisdagboek spreekt hij met bewondering over zijn grote voorbeeld Ruisdael. ( Norbert Middelkoop)