Margaretha is afgebeeld in een door de schilder sterk vereenvoudigde japon die door de onbedekte en diepe halsuitsnijding en de om haar heen vallende draperie bedoeld is als 'antieks'. Ook de grote bloemmotieven, die aan het begin van de eeuw nog in de mode waren, doen ietwat ouderwets aan. De kanten tour de gorge om het decolleté en aan de mouwen is wel eigentijds. Heel modieus is ook het strookje kant dat zij als een collier om haar hals heeft en haar gepoederde haar, dat in kleine golfjes à la moutonne dicht op het hoofd is gekapt met in het midden een pompon: in dit geval bestaande uit een klein veertje en een twijgje van diamanten, dat het enige sierraad vormt.
Herkomst
Schenking van Jhr. J.S.R. van de Poll aan het Rijksmuseum, 1885; bruikleen van Rijksmuseum, 1975
In 1750, het jaar waarin dit schilderij werd gemaakt, was Margaretha Cornelia van de Poll juist weduwe geworden. Zij is door de Franse schilder Jean Fournier geportretteerd in een modieuze japon met decolleté. Margaretha gold in haar tijd als de mooiste vrouw van Amsterdam.
Kort na de dood van haar schatrijke echtgenoot vertrok Margaretha naar Den Haag. In 1755 trouwde zij daar met een katholieke Franse edelman, ondanks pogingen van haar vader Harmen Hendrik van de Poll om dit huwelijk te beletten. Met de familie van haar eerste echtgenoot kwam Margaretha overeen dat diens kapitaal na haar dood zou worden teruggestort.
Catalogus Kopstukken 2002-'03
Margaretha Cornelia van de Poll (? 1726-1798 Parijs) was in het ontstaansjaar van dit portret juist weduwe geworden. Na de dood van haar man Cornelis Munter (1716-1750), met wie zij in 1743 was gehuwd, kreeg de als beeldschoon omschreven weduwe de beschikking over het door hem nagelaten vermogen van ƒ 201.000,- alsmede over het dubbele grachtenhuis Herengracht 468 en een buitenplaats in Velsen. Kort na de dood van Munter vertrok Margaretha naar Den Haag, waar zij in 1755 zou trouwen met de broer van de Franse gezant in Den Haag, de katholieke edelman Pierre Chrisostome d'Usson de Bonnac, ondanks pogingen van haar vader Harmen Hendrik van de Poll om dit huwelijk te beletten. Met de familie van haar eerste echtgenoot was zij overeengekomen dat zijn bezit na haar dood weer aan de Munters zou toevallen.
Margaretha is afgebeeld in een door de schilder sterk vereenvoudigde japon die door de onbedekte en diepe halsuitsnijding en de om haar heen vallende draperie bedoeld is als 'antieks'. Ook de grote bloemmotieven, die aan het begin van de eeuw nog in de mode waren, doen ietwat ouderwets aan. De kanten tour de gorge om het decolleté en aan de mouwen is wel eigentijds. Heel modieus is ook het strookje kant dat zij als een collier om haar hals heeft en haar gepoederde haar, dat in kleine golfjes à la moutonne dicht op het hoofd is gekapt met in het midden een pompon: in dit geval bestaande uit een klein veertje en een twijgje van diamanten, dat het enige sierraad vormt.
Catalogus AHM 1975/'79
Margaretha Cornelia van de Poll (1725 1798) was gehuwd met Cornelis Munter. ( Albert Blankert)
