De Parijse tekenaar en graveur Bernard Picart arriveerde in 1697 in Amsterdam, h‚t centrum van het Europese boekenbedrijf. Hij keerde in 1698 terug naar zijn geboorteplaats, wegens het overlijden van zijn moeder en de ziekte van zijn vader, maar in 1710 vestigde hij zich definitief in Amsterdam. De levendige boekproductie in Amsterdam was daarvan vermoedelijk de voornaamste reden. Picart had goede contacten in de uitgeverswereld, waar veel Fransen werkzaam waren. Gedurende zijn korte verblijf in Amsterdam in 1697-1698 behoorde Bernard Picart tot de kunstenaars, die meewerkten aan de 'Grote bijbel van Pieter Mortier'. Hij ontwierp voor deze prentbijbel 50 van de in totaal 428 illustraties. Andere kunstenaars die illustraties ontwierpen, waren onder meer Ottmar Elliger (1666-1735) en Jan Goeree (1670-1731).
Deze tekening en cat. nr. 119 zijn twee van Picarts ontwerpen voor Mortiers bijbel. De graveur Joseph Mulder (1659/1660-na 1718) bracht het ontwerp voor Daniël bewijst Susanna's onschuld spiegelbeeldig in prent.
De geschiedenis van Susanna is een apocriefe toevoeging bij het boek Daniël in het Oude Testament (13:28-60). Omdat de mooie, vrome Susanna zich niet door twee ouderlingen liet verleiden, beschuldigden zij haar valselijk van overspel. Susanna werd ter dood veroordeeld, maar toen zij werd weggeleid, kwamen zij Daniël tegen. Daniël onderwierp de twee ouderlingen afzonderlijk aan een verhoor en betrapte hen op tegenstrijdige verklaringen. Zo werd de onschuld van Susanna bewezen en de ouderlingen kregen de doodstraf door steniging. Afgebeeld is het moment dat de jonge Daniël, staande op een verhoging, zijn bevindingen bekend maakt en daarmee Susanna's onschuld bewijst. De twee ouderlingen worden vastgebonden en de nog geboeide Susanna wordt omhelsd.