Het uit- en inladen van een schip gebeurde met inzet van heel veel mannen. Alleen een lid van het Korendragersgilde mocht een schip laden of lossen. Het uit hout gesneden beeldje laat een typische korendrager zien, met een grote zak graan op zijn hoofd. In werkelijkheid droegen ze veel verschillende goederen. De naam korendrager is dus een beetje verhullend voor het werkelijke vak van sjouwer of havenarbeider. ( Kees Zandvliet)

Dergelijke houten beeldjes vond men in het voorhuis of de gelagkamer van herbergen in de omgeving van het gildehuis der korendragers. De korendragers hadden het alleenrecht op het laden en lossen van graan, zout en specerijen, en het opslaan daarvan in de pakhuizen.

Alleen leden van het korendragersgilde mogen graan, zout en specerijen laden, lossen en in pakhuizen opslaan. Het gilde is niet zo rijk dat het groepsportretten kan bestellen. Wél staan beeldjes als dit in herbergen bij het gildehuis. Daar wordt na bijeenkomsten vaak nog iets genuttigd.