Vanaf 1667 leerde Jan Luyken van de historieschilder Martinus Saeghmolen (ca. 1620–1669) schilderen en mogelijk ook graveren. Na diens overlijden werd het etsen hem waarschijnlijk bijgebracht door zijn leeftijdgenoot Coenraet Decker (ca. 1650–1685), leerling van de toen ook al bekende boekillustrator Romeyn de Hooghe (1645–1708). Het is aannemelijk dat Pieter Sluyter, de maker
van dit portret, tot de directe kennissenkring van Jan Luyken behoorde. Hij heeft namelijk diverse prenten van Jan Luyken postuum voltooid.