Rodrigo’s carrière in Nederland begon met een rel die haar artistieke ontwikkeling altijd is blijven beïnvloeden. In 1933 schreef zij de choreografie Schepelingen naar aanleiding van de muiterij op het schip ‘De Zeven Provinciën’. De Nederlandse regering bestreed destijds het oproer met het gooien van een bom die aan negentien mensen het leven kostte. Na de première volgde een stortvloed van kritiek op de voorstelling. Zowel de overheid als een aantal vooraanstaande critici was het erover eens dat Schepelingen revolutionaire propaganda behelsde. Verdere voorstellingen werden verboden en voortaan moest Rodrigo’s werk van te voren worden goedgekeurd. Rodrigo begon haar loopbaan bij het cabaretgroepje Die Rakete in Berlijn. In 1924 richtte zij met haar echtgenoot Kees de Dood in Amsterdam een dansschool voor beroeps- en amateurdansers op, toegankelijk voor kinderen uit de armste millieus. Moderne dans werd in die tijd steeds meer geaccepteerd. Men dweepte met de Duitse ‘Ausdruckstanz’, en de Amerikaanse danseres Isadora Duncan en Zwitserse danspedagoog Jaques Dalcroze waren ook in Nederland een begrip. Rodrigo was een zeer sociaal bewogen kunstenares die op unieke wijze haar politieke standpunten wist te intregeren in haar danskunst. Nadat zij zich had aangesloten bij de Communistische Partij Holland werkte zij nog slechts voor het arbeiderspubliek. “In haar politieke stellingname is zij vooral een gevoelsmens: ze is voldaan als het publiek uit volle borst meezingt, wanneer ze de Internationale danst. De werkelijke partijpolitiek en bijbehorende vergaderingen zijn haar vreemd en evenzo verdiept ze zich niet in ideologische conflicten binnen de partij.”Rodrigo werd absoluut niet gesteund door de ‘culturele elite’ en moest wegens ernstige financiële problemen na de gebeurtenissen rond Schepelingen haar school en groep opheffen. Zij bleef weliswaar met een paar vriendinnen optreden als Les Quatres Femmes Rodrigo. Na de tweede wereldoorlog, waarin zij moest onderduiken en haar moeder en zusje in een concentratiekamp omkwamen, sloot zij zich aan bij verschillende dansprogramma’s en -concours en trad op in revue en cabaret. Veel succes behaalde zij met haar choreografie Verzet, die naast Schepelingen en Een Vreemd Land tot haar beste werk wordt gerekend. Tot op late leeftijd is Rodrigo blijven lesgeven, zowel in moderne dans als in klassieke danstechnieken. ( Liesbeth van Stekelenburg)