Het model is gemaakt naar het eerste volledig uitgewerkte ontwerp van Jacob van Campen,mogelijk in het voorjaar van 1648.
De schaal is 1:45.
De buitengevels zijn uitgevoerd zoals ze in het model te zien zijn. De daken echter zijn verlaagd tot de hoogte van de timpanen.
Daardoor kwam de onderbouw van de koepel rondom vrij te staan. De binnenkant van het model laat verschillen in het rechter- en linkerdeel zien, door de architect bedoeld om tijdens de bouw nog keuzes te maken tussen verschillende oplossingen.
Zo loopt één van de vier hoofdtrappenhuizen niet verder dan de tweede verdieping. Het model moest de ontwerper en de uitvoerend architect Daniël Stalpaert (1615-1676) helpen een aantal problemen, zoals de maximale lichtintrede in de Burgerzaal, beter te begrijpen.

Het model is gemaakt naar het eerste ontwerp van de architect Jacob van Campen, mogelijk in het voorjaar van 1648. De schaal is 1:45. Het model moest de ontwerper en de uitvoerend architect Daniël Stalpaert (1615-1676) helpen een aantal problemen beter te begrijpen of op te lossen, zoals bijvoorbeeld de maximale lichtinval in de centrale Burgerzaal. De buitengevels zijn later in het echt uitgevoerd zoals ze in het model te zien zijn. De daken echter werden verlaagd tot de hoogte van de timpanen. Daardoor kwam de onderbouw van de koepel rondom vrij te staan. De binnenkant van het model laat verschillen in het rechter- en linkerdeel zien. De architect liet het model zo uitvoeren om tijdens de bouw nog keuzes te kunnen maken tussen verschillende oplossingen. Zo loopt één van de vier hoofdtrappenhuizen niet verder dan de tweede verdieping.
Literatuur:
Caroline Fisser, Het Paleis op de Dam : themaboek Klassieke Culturele Vorming (Emmeloord 1998) | M.G. Emeis, Het Paleis op de Dam : de geschiedenis van het gebouw en zijn gebruikers (Amsterdam/Brussel 1981)

Het nieuwe stadhuis in miniatuur, tegenwoordig het Koninklijk Paleis op de Dam. Dit model is gebruikt tijdens de bouw als hulpmiddel voor de timmerlui. In 1655 vond de inwijding van het gebouw plaats en tien jaar later werd de koepel geplaatst.
De onderste galerij van het stadhuis, die in de jaren dertig van de 18e eeuw onbeperkt en vrij toegankelijk was voor alle burgers in de stad, werd door ‘sodomieten’ (homoseksuelen) ook wel de 'Cruysbaan' genoemd. Zij probeerden in de buurt van het Stadhuis potentiële sekscontacten te ontmoeten, waarna ze een publiek sekreet (een toilet) zouden opzoeken of een andere beschutte plek. Ironisch: in en om hetzelfde gebouw werden in deze eeuw de doodsvonnissen voor schuldig bevonden sodomieten uitgesproken en uitgevoerd.
Anno nu heeft het landelijk team Roze in Blauw van Politie Nederland een advies opgesteld voor al hun collega’s, hoe om te gaan met bezoekers van cruising area’s, waarbij de veiligheid van de bezoekers voorop staat. ( Ellie Lust)