Suikertangen van dit type kwamen aan het einde van de achttiende eeuw in gebruik. Ze dienden voor het oppakken van zowel kandij- als suikerklontjes. Omstreeks 1800 maakten de ronde bakken van de vroegste exemplaren plaats voor spits ovale bakken. De fabricage van suikertangen was een vrijwel exclusieve Amsterdamse aangelegenheid. De voorwerpen werden niet alleen door een kleinwerker als Paulus Esink (cat.nr. KA 18813) vervaardigd, maar ook door grootwerkers als Marthinus Logerath en Diederik Lodewijk Bennewitz (De Lorm 2001~2, p. 427 nr. 312). Mevrouw S.A. Lopez Suasso-de Bruijn bezat vier zilveren suikertangen (*Inventaris 1890, [p. 22, p. 23]). Zie ook: cat.nr. KA 18813, KB 2347. Zie over kandij- en suikertangen: Wttewaall 1994~2, p. 161-163.