Esther Polak is een van de eerste kunstenaars die Global Positioning System, als een artistiek medium heeft gebruikt: "Als je mensen met een GPS door de stad of door het landschap volgt, dan zijn die sporen heel abstract. Maar tegelijkertijd vertellen ze een heel herkenbaar verhaal voor degene die er een weergave van zijn eigen reis of zijn eigen leven in ziet. (…) Het is niet alleen een registratie, het gaat ook over identiteit.” ( Gusta Reichwein)

Als je mensen met een GPS door de stad of door het landschap volgt, dan zijn die sporen heel abstract. Maar tegelijkertijd vertellen ze
een heel herkenbaar verhaal voor degene die er een weergave van zijn eigen reis of zijn eigen leven in ziet.' Dat zegt Esther Polak over haar documentaire routekaarten. 'Het is niet alleen een registratie, het gaat ook over identiteit. Het is portretfotografie, maar dan anders. Je krijgt
een nieuwe blik op hoejeje inje omgeving beweegt en dus op wie je bent.'
Polak woont en werkt in Amsterdam en reist - virtueel en fysiek - over de hele wereld. Sinds haar opleiding aan de Rijksakadamie heeft ze
zich ontwikkeld tot een kunstenaar die nieuwemedia inzet om haar artistieke boodschap vorm te geven. Ze portretteert mensen door hun mobiliteit te verbeelden, of ze nu Irene de mooiweerfietser volgt in de Amsterdamse binnenstad of Mr. Idris die zijn kudde hoedt in Nigeria. Uiteindelijk ontstaan persoonlijke beelden waarbij het landschap dient als drager van het verhaal en de routes veel vertellen over
de dagelijkse bezigheden en de leefomstandigheden van de passant.
In 2002 is Esther Polak een van de eerste kunstenaars die Global Positioning System als een artistiek medium gebruikt. De smartphone -
met alle voordelen zoals GPS - is nog geen gemeengoed. Samen met Jeroen Kee en de Waag Society realiseert Polak het project AmsterdamRealTime in het Stadsarchief, gelijktijdig met een tentoonstelling over de geschiedenis van de cartografie. Zij stelt een 'levende' kaart
samen door stadbewoners op pad te sturen met een draagbaar apparaat uitgerust met GPS. De gegevens van de tracer worden realtime doorgezonden naar een centraal punt. Door deze gegevens te visualiseren ontstaat als vanzelf een kaart van Amsterdam opgebouwd uit de
bewegingen van de deelnemers. ( Gusta Reichwein)

'lf you follow people with a GPS through the town or countryside, the tracks they leave are very abstract. But at the same time they tell a very familiar story for those who see a reflection of their own movements or their own life in them', says Esther Polak of her documentary roadmaps. 'lt's not just a matter of recording movement, it's also about identity. lt's portrait photography, but in a different way. You get a new perspective on how you move around an environment, and thus on who you are.'
Polak lives and works in Amsterdam and travels all over the world - virtually and physically. Since she trained at theRijksakademie she has evolved into an artist who uses new media to give her artistic message form. She portrays people by visualising their movements, whether it be Irene the 'fair-weather cyclist' in downtown Amsterdam, or Mr Idris tending his cattle in Nigeria. Eventually, she creates personal images in which the landscape farms the background to the narrative and the routes tell us a great deal about the daily activities of the subject and the environment in which they live.
In 2002 Esther Polak became one of the first artists to use GPS as an artistic medium. The smartphone - with all the features, including GPS - was not yet common place. Along with Jeroen Kee and the Waag Society, Polak launched the Amsterdam RealTime project at Amsterdam City Archives, to coincide with an exhibition on the history of cartography. She compiled a 'living' map by sending Amsterdam residents out with a portable device equipped with GPS. The data from the tracer were sent back in real time toa centra! point. By visualising the data, Polak produced a map of Amsterdam compiled from the movements of the participants. ( Gusta Reichwein)