Maasdamme verbeeldt hier een eigentijds Marrondorp in het Surinaamse binnenland. Deze dorpen werden ten tijde van de slavernij gesticht door tot slaaf gemaakte mensen die de jungle in waren gevlucht. Marronage is bij uitstek een voorbeeld van verzet tegen slavernij en vormde een grote bron van inspiratie voor het werk van Maasdamme.

De mensen die erin slaagden weg te blijven van de plantages kwamen in contact met de inheemse gemeenschappen in het binnenland. Zij wisselden kennis uit over planten, dieren en de inheemse kosmologie. Door zich te onttrekken aan het koloniale systeem konden Marrons hun eigen talen en culturele tradities behouden en blijven ontwikkelen. Hoewel veel Marrons de voorbije decennia naar Paramaribo, Frans-Guyana en Nederland vertrokken, kent Suriname nog altijd een levende Marroncultuur.
( Annemarie de Wildt)