Vrijwel alle Surinamers kennen de verhalen over de extreme wreedheden van de Nederlandse plantagehoudster Susanna du Plessis (1739-1795). De harteloze Susanna zou de huilende baby van een tot slaaf gemaakte vrouw verdronken hebben. Dit diorama verbeeldt het verhaal dat haar man Frederik Cornelis Stolkert naar de borsten van een tot slaaf gemaakte huisbediende loerde, waarop Susanna een borst van de bediende afsneed en opdiende aan haar echtgenoot.

Vanaf de jaren 1960 verschuift het perspectief en krijgt de verminkte, tot slaaf gemaakte vrouw een naam: Alida. Ze wordt een heldin en rolmodel voor vrouwen. Een populair toneelstuk van Jo Dompig en Eddy Bruma uit 1963 maakt het verhaal van Alida deel van het Surinaams collectief geheugen. Ze krijgt een standbeeld en er komen Miss Alida-verkiezingen. Ook Maasdamme brengt het verhaal in beeld, inclusief een borst die ze vond op de Beverwijkse bazaar.
( Annemarie de Wildt)