Geïnspireerd door de Franse revolutie en de daaropvolgende afschaffing van de slavernij op Haïti leidde Tula vanuit Plantage Knip in 1795 het verzet op Curaçao. Tula en zijn volgelingen vochten voor niets minder dan vrijheid. Ze sloten geen compromissen; alles wat minder was dan de afschaffing van de slavernij zou nog steeds een grove onrechtvaardigheid zijn. Op weg naar Willemstad sloten steeds meer mensen van andere plantages zich bij hen aan. De groep van veertig à vijftig mensen hield het een maand vol totdat ze werden overmeesterd.
Maasdamme verbeeldt het moment waarop Tula en zijn medestander Bastiaan Carpata ter dood worden veroordeeld. Ze vertelde bij dit diorama graag dat de knielende Tula lacht omdat hij had bereikt wat hij wilde. (Annemarie de Wildt)