PAUL HUF
Acteur, voordrachtkunstenaar
Amsterdam, 3 februari 1891 – Amsterdam 2 juni 1961
Na het gymnasium begon Paul Huf zijn loopbaan als voordrachtkunstenaar. Zijn eerste toneel-
rol speelde hij bij het gelegenheidsgroepje het Calderon Tooneel. Hij trok hiermee de aandacht
van zijn grote leermeester Eduard Verkade, die hem engageerde voor het KVHNT. Lange tijd
speelde Huf onder leiding van Willem Rooyaards, met wie hij een uitgesproken interesse voor
Vondel en de Nederlandse literatuur deelde. Huf had een fenomenaal geheugen. Hij benader-
de zijn rollen intellectueel en besteedde daarbij veel aandacht aan een zuivere dictie. Op de eer-
ste plaats karakterspeler wist hij zich aan te passen aan de meest uiteenlopende speelstijlen:dan
weer nadrukkelijk en breed, dan weer sober en gedetailleerd. Memorabele rollen zijn de oom in
Tjechovs Ivanov, Malvolio in Driekoningenavond, Metternich in Rostands Het Adelaarsjong,
Hastings in Richard III en Bisschop Gozewijn in de Gijsbreght. Huf gaf voordrachtles aan het
Amsterdamse Conservatorium en was bovendien spraakleraar. Verder werkte hij mee aan de tot-
standkoming van een serie grammofoonplaten over de Nederlandse literatuur. Enkele malen
trad hij op als declamator bij het concertgebouworkest, zoals in Goethe’s Egmont en Oedipus Rex
van Stravinsky. ( Liesbeth van Stekelenburg)