Bet van Beeren nam in 1927 op 25-jarige leeftijd café 't Mandje aan de Zeedijk over. Zij was een van de legendarische uitbaatsters van Amsterdam. In een leren jas scheurde ze op de motor door de stad, soms met een nieuwe verovering achterop. Ze wist al op jonge leeftijd, dat ze op vrouwen viel.
't Mandje was één van de eerste cafés waar homoseksuele mannen en lesbische vrouwen hun geaardheid niet behoefden te verbergen. Zoenen was echter in het café niet toegestaan. Alleen op Koninginnedag mochten mannen met mannen dansen en vrouwen met vrouwen. In 't Mandje kwamen allerlei mensen; hoeren, pooiers, zeelui, artiesten en provincialen.
In 1967 overleed Bet. Haar zuster Greet zette de zaak voort tot de heroïne het leven op de Zeedijk ontwrichtte.

Bet van Beeren (1902­1967)
Aan de Zeedijk was jarenlang een roemrucht café gevestigd. Het heette Café 't Mandje en was sinds 1927 in bezit van Bet van Beeren. Zij was de oudste dochter uit een gezin van twaalf kinderen in de Jordaan. Bet was een legendarische uitbaatster. In een leren jas scheurde ze op de motor door de stad, soms met een nieuwe verovering achterop. Al jong wist Bet dat ze op vrouwen viel. 't Mandje was één van de eerste cafés waar homosexuele mannen en lesbische vrouwen hun geaardheid niet hoefden te verbergen. Maar zoenen mocht niet van Bet. Alleen op Koninginnedag mochten mannen met mannen dansen en vrouwen met vrouwen. In 't Mandje kwamen allerlei soorten mensen: hoeren, pooiers, zeelui, artiesten en provincialen. In 1967 overleed Bet. Ze lag twee dagen opgebaard op haar biljart. Zus Greet zette de zaak voort tot de heroïne het leven op de Zeedijk ontwrichtte. In het Amsterdams Historisch Museum is een deel van het café-interieur gereconstrueerd, inclusief de afgeknipte stropdassen aan het plafond, collages van foto's en door klanten achtergelaten kattebelletjes en visitekaartjes.
Literatuur:
T. Bosch (samenst.), Bet van Beeren, koningin van de Zeedijk (Amsterdam 1977)

Aan de Zeedijk was jarenlang een roemrucht café gevestigd. Het heette Café 't Mandje en was sinds 1927 in bezit van Bet van Beeren. Zij was de oudste dochter uit een gezin van twaalf kinderen uit de Jordaan. En Bet was een legendarische uitbaatster. In een leren jas scheurde ze op de motor door de stad, soms met een nieuwe vrouwelijke verovering achterop, want al jong wist Bet dat ze op vrouwen viel. 't Mandje was een van de eerste cafés waar homoseksuele mannen en lesbische vrouwen hun geaardheid niet hoefden te verbergen. Maar zoenen mocht niet van Bet. Alleen op Koninginnedag mochten mannen met mannen dansen en vrouwen met vrouwen.
In 't Mandje kwamen allerlei soorten mensen: hoeren, pooiers, zeelui, artiesten en provincialen. In 1967 overleed Bet. Ze lag twee dagen opgebaard op haar eigen biljarttafel. Haar zus Greet zette de zaak voort tot de heroïne het leven op de Zeedijk ontwrichtte.
In het Amsterdam Museum is een deel van het café-interieur gereconstrueerd, inclusief de door haar zelf afgeknipte stropdassen aan het plafond – want met een stropdas kwam je er bij Bet niet in – collages van foto's en door klanten achtergelaten kattenbelletjes en visitekaartjes. ( Ellie Lust)