Sophie van Habsburg-Lotharingen (1805-1872) was de moeder van vier zonen, onder wie Franz Joseph, die in het revolutiejaar 1848 keizer zou worden. Met haar conservatieve en streng religieuze opvattingen oefende zij grote politieke invloed uit op de buitenlandse politiek van haar zoon. Al haar handelen stond in het teken van de glorie van de Habsburgse Dubbelmonarchie. In het paleis was zij de belichaming van het strenge Weense hofprotocol, wat haar regelmatig in conflict bracht met keizerin Elisabeth (‘Sisi’), die in alle vrijheid in Beieren was opgegroeid. De ruzies hadden vooral betrekking op de opvoeding van de kinderen van het keizerlijk paar, die Sophie naar zich toe had getrokken. ( Bert Vreeken)